‘Dit wil je echt zien,’ is een zin die hoort bij onze tijd. Iemand heeft een scherm voor zijn neus en heeft een filmpje dat je dus echt moet bekijken. Als H. iets met mij wil delen, moet hij echt zijn best doen, want ik houd niet van filmpjes. En na de honderden kaarttrucs,  X-Factor-audities en vliegstunts die ik voorgeschoteld kreeg, weet ik vrij zeker dat ik het helemaal niet ‘wíl zien’.

Maar natuurlijk zijn er ook echt mooie filmpjes. Zoals dit fragment over een held die in de oorlog honderden kinderen redde, waar ik natuurlijk meteen bij ging janken. H. blij dat hij eens raak schoot met zijn filmpjes.

Minstens zo prachtig is dit meisje, dat volgens de film voor het eerst regen ziet. Al is het de tiende keer, al doet ze dit elke avond, de verrukking en verwondering zijn er niet minder om. Was ik dat meisje maar! Misschien, als ik het vaak genoeg kijk, word ik er een beetje mee besmet.